توصیهنامه، Recommendation Letter یا به زبان خودمونی «ریکام» نامهایه که یه نفر برای دانشگاههایی که میخواید اپلای کنید مینویسه و توش از تجربهی همکاریش با شما میگه. انتظار کلّی اینه که توی ریکامها صرفا از تواناییهای شما تعریف بشه و گفته بشه که به به این آدم چه قدر آدم خوبیه. ولی لزوما هر کسی ازش میخواید براتون ریکام بنویسه این طور نیست.
توصیههای کلّی
برای دانشگاههای متوسط و رده بالا، ۳ تا ریکام لازم دارید. سعیکنید ریکامتون خوب نوشته باشه و اگه شک داشتید که ریکامتون بد نوشته شده، یا کلا نفرستید یا همه جا نفرستید. کلا توصیه میکنم ریکام یک نفرو همه جا نزنید، مگر این که مطمئن باشید عالی نوشته براتون.
اگه میخواید یه جای خیلیی خفن قبول بشید مثل mit، باید ریکامتون از استادای تراز اول دنیا هم باشه، که معمولا خارجین و خیلی شناخته شده. اگه هم یه نفر براتون ریکام نوشته که مثلا قبلن دانشگاه بوستون بوده و الان شما دارید بوستون اپلای میکنید، طبیعتا تاثیر مثبت زیادی داره.[۱]